[fic Jibaku​Shounen​ Hanako-kun]​ พี่ผมของผมเท่านั้น

ช่วงตอนบ่ายของวันนี้ ยาชิโระชวนฮานาโกะมาที่ดาดฟ้าของโรงเรียนเพื่อจะนำโดนัทที่ฮานาโกะชอบ มาให้เเละจะมาสารภาพความในใจอีกด้วย

"คือว่านะฮานาโกะคุงฉันนะชอ...." เเต่ดูเหมือนมีคนมาคัดตอนที่ยาชิโระจะมาสารภาพ กระดาษพับรูปนกมีไอสีดำครอบคุม ฮานาโกะฟันมันทิ้งเเต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเเต่มีบ้างอย่างคือ เด็กหนุ่มที่คล้างคลึงกับฮานาโกะเเต่มีสิ่งที่ต่างคือกระดาษที่เเปะอยู่ตรงเเก้มนั้นเป็นสีดำ

"ไม่ได้เจอกันนาน อามาเนะ" เสียงของเด็กหนุ่มปริศนาเอยขึ้น ก่อนที่เขาจะเอยถาม ฮานาโกะก็บังตัวของยาชิโระไว้อยู่ข้างหลัง

"เห ปกป้องเด็กคนนั้นหรอ" ความรู้สึกของเด็กหนุ่มปริศนาคือ ความรู้สึกหึงเเละห่วงฮานาโกะอยากจะทำให้ยาชิโระหายไปจากพี่ชายของสะ

เด็กหนุ่มเดินไปหาฮานาโกะ

"คิดถึงจังนะ มีดเล่มนั้นนะ" ฮานาโกะที่กำลังเหงื่อตกเเละเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาจากตา

"ทั้งๆทีนาย ฆ่าฉันไปเเล้วเเท้ๆ" เด็กหนุ่มปริศนาเอย

"ฮานาโกะคุง?" ยาชิโระสับสนว่าทำไมถึงมี2คนยืนอยู่ เหมือนกัน...'คนๆนั้น'

"ตกใจสินะ อามาเนะเเละยัยผู้หญิง" เขาเดินไปจับเเก้มของฮานาโกะ

"คิดถึงฉันมั้ย อามาเนะ" เขาพูดเเล้วยิ้มเเละรอคำตอบนั้น

"อ...อ่า" เสียงที่กระตุกดังขึ้น

"ดีใจจังนะ" เสียงฝีเท้ากำลังวิ่งตรงมาคือยาชิโระที่กำลังจะเอาน้ำชา(?)มาสาดใส่เด็กหนุ่มปริศนา

"ฮานาโกะคุง" อาการหวาดกลัวเเละสันกลัวนั้นยังอยู่

"เห ใช่ได้ดีนี่" เขายกยิ้มเเล้วไปหาฮานาโกะ

"ไว้มาเล่นกันใหม่นะ พี่" เขาจุ๊บที่เเก้มเเล้วก็จากไป

"อึก..." เสียงที่สะอึกกับน้ำตานั้น ภาพในอดีตนั้นเริ่มหวนคืนกลับมา

"ฮานาโกะคุง..." ยาชิโระเรียกสติ เขาทำได้เเค่หายไปจากตรงนี้เพื่อระงับอารมณ์ตนเอง

.

.

.

ฝั่งของเด็กหนุ่มปริศนา

"ยัยผู้หญิงนั้น...มาเเตะต้องอามาเนะงั้นหรอ" ตอนนี้เขาโกรธเเละห่วงพี่ชายตนเอง เเละมีความคิดบ้างอย่างพุ่งเข้ามาในหัว

"นั้นสินะ หึๆ ลักพาตัวอามาเนะมาอยู่กับฉันดีกว่า" ความคิดของชายคนนั้นกำลังคิดเผนการชั่วๆขึ้น

"คิดอะไรอยู่สึคาสะ" เสียงผู้หญิงผมเขียวดังขึ้นเพื่อความคิดนั้น

"ฉันได้ไอเดียที่จะพาตัวพี่มาเเล้วนะ"

"หรอคะ"

ตัด

พอเดียวมาต่อ ตอนนี้กำลังนึกเลยจะทำเเค่ตอน2ตอนหรือทำเนื้อเรื่องยาวลงมาจนถึง10ตอนดี

ถ้าคนอ่าน อ่านมาถึงตอนนี้ช่วยคอมเม้นให้หน่อยนะคับ ว่าเอายังไงดี

ช่วยกดหัวใจก็พอนะคับคนอ่านที่รัก